Papel sa Lipunan

Napagusapan muli ang mga pananaw ng mga mahuhusay na manunulat at manunuri ng lipunan hinggil sa feminism at lahat ng konseptong mahalaga sa pagpapakita nito.

Upang tukuyin ang papel ng isang tao sa lipunan, titignan niya ang kanyang kayang gawin, ginagawa, at nais pang gawin. Ngunit, ang karamihan dito ay nakakahon na sa kanyang mga likas na katangian – mga katangiang biolohikal na makikita sa kanyan “human nature”. At dahil dito, ang bawat tao ay may “normal” na papel ngagampanan sa lipunan, na nakasalalay na sa kung ano ang tingin ng lipuna’y nararapat sa iyo – pwede na rin nating sabihing “dikta” ito ng lipunan.

Kung ganoon, may mga konsepto naman ang marami sa ating mga iskolar na kanilang pinaniniwalaan na lalabag sa batas ng “normal”, o “dikta.” Ito ay ang post-modernism. Ang tingin nito sa mga bagay-bagay ay lagpas sa kadalasang nakikita ng pang-araw araw na tao. Hindi ito superpowers o magic eye glasses, ito ay paraan din ng pagiisip - makabago, at hindi pangkadalasan. Kaya naman sa susunod na pagsuri sa mga batas o dikta, maaari pa itong mabago sanhi ng iyong makabagong pagtingin – bagong pagtingin sa kagandahan, sa lipunan atbp.

Madalas naiiba ang papel na ginagampanan ng tao base sa kani-kanilang kasarian. Maari din itong maging balakid, depende sa iyong TUNAY na kagustuhan.

Kung nais mong mabago ang tingin ng lipunan sa iyo, maaari naman itong gawan ng paraan. Ngunit totoo nga marahil na hindi lahat kaya itong gawin, siguro kakailanganin mo ng tapang, o di nama’y talino.

Ngunit sa kahit anong klaseng pagkakahon, at sa anumang uri ng lipunan ang kinabibilangan mo, kung sa iyong tingin ay hindi naman nagsasangayon ang iyong kagustuhan, at ang kagustuhang ipinamana lamang sa iyo ng lipunan, maaring sa simbahan, pamilya, paaralan o kung ano man, hindi naman tamang maging sunud-sunuran ka sa di naman laman ng iyong puso, dahil malaki ang papel mo sa sariling paghanap, pagsuri, pagpili, at pamumuhay, hindi mo na kakailanganing kailanma’y maging uto-uto sa iyong ‘papel sa lipunan.’